Mijn dromen zijn gebroken.
Mijn hart in scherven uit elkaar.
Door de gebeurtenissen in mijn leven.
Alle gevoelens die ik ervaar.
Woorden die diep snijden.
Stil verdriet en pijn die zo rauw voelt.
Als messen in mijn rug gestoken,
Niet gewenst, en niet bedoeld.
O, Heer hoe kan mijn hart ooit helen,
Van zoveel onrecht, zoveel smart.
Ik wil schreeuwen en roepen:
Heer, genees toch mijn verwonde hart.
Dan voel ik Uw liefdevolle armen,
Zittend als een kind op schoot.
Ik voel de olie langzaam stromen,
Mijn kind, Mijn kracht is groot!
Jou wonden zijn Mijn striemen
Gedragen aan het kruis.
Mijn bloed brengt jou genezing.
En brengt je veilig thuis.
Laat mij je tranen drogen.
Door Mijn kracht maak ik je vrij.
Vrij van ballast en van zorgen.
Vrij van angst en van verdriet.
Vrij zodat je weer kunt leven,
En weer hoop en toekomst ziet!